wytrzeć się

См. также в других словарях:

• wytrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wycierać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wycierać się – wytrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wycierać (w zn. 1.) siebie samego, swoje ciało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wycierać się co chwila chusteczką. Wytrzeć się dokładnie po wyjściu z wody. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wytrzeć — dk XI, wytrzećtrę, wytrzećtrzesz, wytrzećtrzyj, wytrzećtarł, wytrzećtarty, wytrzećtarłszy wycierać ndk I, wytrzećam, wytrzećasz, wytrzećają, wytrzećaj, wytrzećał, wytrzećany 1. «trąc po powierzchni czegoś osuszyć coś, oczyścić coś z czegoś;… …   Słownik języka polskiego

• wytrzeć — 1. Wycierać cudze, obce kąty «korzystać z cudzej gościny, tułać się po cudzych domach»: – Nie ma sensu dłużej wycierać cudzych kątów, siedzieć po dziurach – uzasadniał. – Nadchodzi zima, ukrywanie się nie będzie takie proste. A. Filar, Kurierzy.… …   Słownik frazeologiczny

• osuszyć — dk VIb, osuszyćszę, osuszyćszysz, osusz, osuszyćszył, osuszyćszony osuszać ndk I, osuszyćam, osuszyćasz, osuszyćają, osuszyćaj, osuszyćał, osuszyćany 1. «pozbawić coś wilgoci, uczynić suchym; usunąć, zetrzeć skądś wodę, wilgoć; odwodnić,… …   Słownik języka polskiego

• suchy — susi, suchychszy 1. «pozbawiony wilgoci, wody, płynu, niewilgotny, niemokry, wysuszony; wyschły, uschnięty» Sucha bielizna. Suche drewno, siano. Suche kwiaty, liście. Sucha kiełbasa. Suche wargi. Suchy jak pieprz. ∆ Suchy kaszel «kaszel bez… …   Słownik języka polskiego

• obleźć — dk XI, obleźćlezę, obleźćleziesz, obleźćleź, obleźćlazł, obleźćlazła, obleźćleźli, obleźćleziony, obleźćlazłszy obłazić ndk VIa, obleźćłażę, obleźćłazisz, obleźćłaź, obleźćłaził 1. «o insektach, robakach: wleźć, wpełznąć na kogoś, na coś; obsiąść …   Słownik języka polskiego

• wyszarzeć — dk III, wyszarzećeje, wyszarzećrzał, wyszarzećrzały «o tkaninie, ubraniu: wytrzeć się, wypłowieć na skutek częstego używania, noszenia» Ubranie wyszarzało. Wyszarzała sukienka. przen. Wyszarzała, zmięta twarz …   Słownik języka polskiego

• powycierać — dk I, powycieraćam, powycieraćasz, powycieraćaj, powycieraćał, powycieraćany 1. «wytrzeć wiele czegoś, jedno po drugim; wytrzeć w wielu miejscach» Powycierać kurze. Powycierać podłogi. Powycierać ściereczką talerze. 2. «zniszczyć noszeniem… …   Słownik języka polskiego

• gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… …   Słownik frazeologiczny

• przetrzeć — dk XI, przetrzećtrę, przetrzećtrzesz, przetrzećtrzyj, przetrzećtarł, przetrzećtarty przecierać ndk I, przetrzećam, przetrzećasz, przetrzećają, przetrzećaj, przetrzećał, przetrzećany 1. «przesunąć czymś miękkim, gładkim po powierzchni czegoś; trąc …   Słownik języka polskiego